شکلات و آبنبات

کاکائو بومی آمریکای جنوبی، و آمریکای مرکزی است و حداقل به مدت پنج هزار سال در این منطقه کشت می‌شود. باقی‌مانده‌های شیمیایی که در سفال‌‎های باستانی پیدا شده نشان می‌دهد که مردم بومی مناطقی که امروز در محدوده اکوادور زندگی می‌کردند، از کاکائو به عنوان خوراک، دارو و نوشیدنی استفاده می‌کردند.
یافته‌های باستان‌شناسی نشان‌دهنده کشت و استفاده خوراکی از این ماده در هندوراس نزدیک به ۱۱۰۰ سال پیش از میلاد مسیح است. شکلات در آمریکای مرکزی، نوعی کالای لوکس انگاشته می‌شد و از دانه‌های کاکائو هم به عنوان پول استفاده می‌کردند.
درگذشته شکلات بیشتر در نوشیدنی‌های شکلاتی کاربرد داشته‌است. کریستف کلمب و پسر او فردیناند کلمب نخستین اروپایی‌هایی بودند که با کاکائو آشنا شدند. آنها قایقی را پیدا کردند که دانه کاکائو جزئی از بار آن بود. کنکیستادور ارنان کورتس احتمالا نخستین اروپایی بود که با شکلات آشنا شد. فاتحان اسپانیایی، کاکائو را برای نشان دادن به پادشاه و ملکه امپراتوری اسپانیا از آمریکا به اروپا بردند و خیلی زود بخشی از خوراک مردم اروپا شد.
آن زمان از شکلات تنها در انواع نوشیدنی‌ها استفاده می‌شد که البته مقداری شکر به نوشیدنی اضافه می‌کردند تا تلخی آن گرفته شود. تا سده ۱۷ میلادی شکلات در اروپا، ماده غذایی گران‌قیمتی بود که تنها ثروتمندان از آن استفاده می‌کردند. روز جهانی شکلات هر سال در روز ۷ ژوئیه در سراسر جهان جشن گرفته می‌شود. گفته می‌شود نخستین بار در سال ۱۵۵۰ میلادی در چنین روزی، شکلات در اروپا به جهان معرفی شد و به همین جهت به عنوان «روز جهانی شکلات» شناخته می‌شود. اما در آمریکا این جشن را روز ۱۳ برگزار می‌کنند. شکلات تلخ برای سلامتی مفید داست.
خوردن روزانه کمی شکلات تلخ در سالم نگه‌داشتن قلب و کاهش کلسترول بدن کمک می‌کند. شکلات تلخ نیز منبع خوبی از انرژی است و به دلیل آن گسترش می‌یابد به آرامی به خون و اندازه انسولین را افزایش نمی‌دهد. بنابراین شکلات انرژی پایدار را فراهم می‌کند که برای کنش‌های استقامتی و نیز دوره‌های آموزشی با وزنه، خوب است. پیدایش لکه‌های سفید یا چربی «شکوفه شکلات» به دلیل جدایی بخشی از چربی موجود در شکلات است و خوردن آن اشکالی ندارد. سعی شود تا جای ممکن از شکلات شیری استفاده نشود.
چون شکلات شیری خواص مفیدی برای بدن انسان ندارد و باعث افزایش وزن، قند خون، و مانند آنها می‌شود.